Koningsblauw

Vijf jaar na zijn plotse en veel te vroege overlijden organiseerde Behoud de Begeerte een ingetogen hommage aan Herman de Coninck. Op het podium, dat sterk leek op een gestileerd dranketablissement, zat een illuster gezelschap bestaande uit vrienden en zielsverwanten van de schrijver. Benno Barnard, Eddy van Vliet, Leonard Nolens en Hugo Claus brachten hulde aan de overleden dichter en lazen ook voor uit eigen poëzie. De uit Portugal afkomstige Fernando Lameirinhas zorgde voor een luchtig muzikaal intermezzo. Ofschoon sommige van zijn nummers nogal droefgeestig klonken, deden ze de handen en voeten van de aanwezigen, zowel in de zaal als op het podium, meebewegen op het ritme van hun muziek. Mark Schaevers, hoofdredacteur bij Humo, blikte op een geestige manier terug op het revolutionaire en baldadige journalistieke bestaan van De Coninck bij Humo met een fotoreeks van de hand van Herman Selleslags. Een bestaan dat de dichter-journalist in een gedicht zelf ooit samenvatte met de woorden "dromen, protest en humor". 

De avond werd afgesloten door weduwe Kristien Hemmerechts die door Piet Piryns, de presentator van de avond, werd uitgeroepen tot "de plaatsvervanger van Herman op aarde". La Hemmerechts bracht een selectie van haar en zijn favoriete poëzie ten gehore. Af en toe gaf ze een persoonlijke onthulling over een gedicht mee maar liet toch vooral de poëzie zelf spreken. Puttende uit Hermans essayistische werk breide Piet Piryns alles tot één geheel.

"Een mooiere hommage (...) kon de morgen vijf jaar overleden dichter Herman de Coninck zich niet dromen", luidde de mening in Het Belang van Limburg. De Standaard benadrukte de veelzijdigheid van de hommage en concludeerde: "Veel liefde, respect, gevoeligheid, klasse en toch af en toe een luchtige noot: je kan het slechter treffen als je entourage je wil herdenken."

(Zie ook: Matthijs de Ridder, Behoud de Begeerte. Een literaire geschiedenis 1984-2014, De Bezige Bij, 2014, p. 280-289.)