Ik ben jaloers op het leven dat mijn ouders hadden
Ik ben jaloers op het leven dat mijn ouders hadden toen ze zo oud waren als ik. Als ik dat hardop zeg zijn er altijd mensen die verbaasd opkijken en ermee aankomen dat mijn ouders op mijn leeftijd niet half zoveel hadden gereisd als ik en dat zij voor geen goud zouden willen ruilen, dat ze nog van alles moeten doen voor ze gaan ‘settelen’.
Dat we nu meer vrijheid hebben en dat onze ouders niet de mogelijkheid hadden om twee studies en een Engelstalige master te doen of een heel jaar Dorito’s te eten en er vrolijk op los te copuleren in Brussel, met dank aan het fenomeen dat Erasmus heet en dat niets anders is dan een eenentwintigste-eeuwse strategie voor dynastievorming, een subsidie om de Europese middenklassen met elkaar te kruisen en te zorgen dat ze Europese soa’s oplopen en vieren dat dit Europa en Europees-zijn is, dat dit is wat er van ons kleinkinderen van Homerus en Plato is geworden.
Uit: Feria van Ana Iris Simón, 2020