Saint Amour 1991
Na het succes van de eerste editie van Saint Amour, mocht het niemand verbazen dat er een jaar later een tweede tournee werd ondernomen. De kinderziektes werden verholpen door een inkorting van het programma en een zorgvuldigere keuze van de entr’actes, opdat de aandacht van het publiek meer dan ooit naar de dichters en hun werk zou gaan. Dat was ook Brugs Handelsblad opgevallen: ‘Dit jaar was Saint Amour al stukken beter dan de eerste vertoning vorig jaar.’ En toch, de première in Hasselt, voorwerp van recensies, werd danig in de war gestuurd vanwege sneeuw en storm, en daardoor opgehouden deelnemers. Het Belang van Limburg toonde zich dan ook minder enthousiast over deze editie: ‘Ondanks de goedwillende dichters en hun gedichten over de liefde, bleef het letterlijk en figuurlijk koud en sfeerloos in de bijna volzette zaal.’
Met namen als Hugo Claus, Cees Nooteboom, Remco Campert, Leonard Nolens, Tom Lanoye, Herman de Coninck en Charles Ducal was het podium weliswaar met genoeg talent bezet om de liefde tot op het bot uit te kleden en in al haar naakte kwetsbaarheid in de etalage te zetten. ‘Remco Campert loste de hooggespannen verwachtingen in’, schreef De Standaard, en ook Hugo Claus ‘bewees zijn meesterschap’. Ook over Eriek Verpale en Stefan Hertmans, present in Hasselt, werd gezegd dat hun bijdragen zeer mooi waren, ‘Het is alleen anders zéér mooi. Maar het is vooral zéér mooi.’ (De Morgen). Zij die aan woorden niet genoeg hadden om met razende hormonen de nacht in te duiken, konden zich laten meevoeren op de tonen van Robert Groslot, de Berini’s en het Monnaie Bassquartet (‘bevrijdend en ondeugend op het goede moment’, vond Brugs Handelsblad) en hun ogen de kost geven bij de presentatiefilmpjes, met teksten van Hugo Brems en een fragment uit Roseland, een film van Walter Verdin over Wim Vandekeybus. De Standaard schreef daarover: ‘De vondst van organizator Luc Coorevits om elke dichter aan te kondigen met een korte videofilm, gekruid met materiaal dat het leven en het werk van de auteur in een tollend perspektief plaatst, was raak.’ Voor velen zou dit liefdesfeest de aanleiding vormen tot slapeloze nachten daar elke gegadigde de door Paul Claes samengestelde bloemlezing De Liefste: Onsterfelijke Liefdesverzen cadeau kreeg.