Bloedgetuigen

Johan de Boose

In 2011 publiceerde Johan de Boose de spraakmakende roman 'Bloedgetuigen', een bijna 1000 pagina’s tellend epos over de Tweede Wereldoorlog, de collaboratie, het verzet en het Oostfront, bekeken vanuit diverse standpunten.

De Boose vormde dit boek om tot een theatervoorstelling, waarin hijzelf in dialoog ging met zijn eigen boek. De voorstelling begon als een lezing, maar ontspoorde geleidelijk. De schrijver werd speler. Drie personages stonden op uit het puin van de oorlog: een Vlaamse soldaat die in Leningrad bij de SS belandde, een Russisch-Joodse soldaat die in dienst trad van de door hem gehate Stalin, en een jonge ballerina, de meest verkrachte vrouw ter wereld. 

Het speelvlak was de geschiedenis, de twintigste eeuw, Europa. 
Het mooiste en het ergste waartoe de mens in staat is, werd op dat speelvlak opgevoerd. Niets was vrijblijvend.

De Boose slaagde er in zijn meer dan negenhonderd pagina's tellend boek om te vormen tot een verteerbaar theaterstuk. Op een energieke manier trok hij het volle auditorium mee op een reis doorheen de geschiedenis.