Koningsblauw

Als hommage aan de Nederlandstalige poëzie in het algemeen en Herman de Coninck (1944-1997) in het bijzonder had Koningsblauw in enkele jaren een eigen plaats in het cultureel aanbod verworven. Experimenterend met decors, belichting en muziek (of het ontbreken daarvan) verkende Behoud de Begeerte met Koningsblauw de verschillende mogelijkheden om poëzie te presenteren. Voor de dichters van deze editie, Leonard Nolens, Erwin Mortier (stadsdichter van Gent), Bart Moeyaert (stadsdichter van Antwerpen) en Stefan Hertmans, evenals voor pianiste Claire Chevallier en presentator Piet Piryns, was er achteraf niets dan lof. ‘Meer dan vier ijzersterke dichters, een minzame presentator en een pianiste die herinneringen oproept aan de meisjes uit zijn bundel De lenige liefde heeft een hommage aan Herman de Coninck niet nodig’, zo beaamde De Morgen. De Standaard onderschreef deze eenvoud eveneens: ‘Wat we in elk geval begrepen hebben van Koningsblauw 2006, ook in zijn vijfde editie bedoeld als hommage aan de Coninck, is dat sober en traag synoniemen kunnen zijn voor gedurfd en betekenisvol.’ En verder: ‘Koningsblauw is een traditionele poëzieavond die van de toeschouwer een grote concentratie vergt, temeer daar ook het ritme weinig varieert. Wie enige moeite opbrengt wordt beloond. De les duurt uiteindelijk slechts anderhalf uur en ze blijft de hele tijd interessant.’