Saint Amour
Veel aandacht voor poëzie tijdens deze editie van Saint Amour. Een feesteditie overigens, want op 14 februari 2009 vierde Behoud de Begeerte haar vijfentwintigste verjaardag. ‘Een feest van de goede smaak’, schreef De Morgen. ‘Gevarieerd, verrassend, soms pakkend’, tekende CJP op.
De jonge Nederlandse dichter Jan-Willem Anker had een bundel met uitsluitend liefdesgedichten geschreven: Wij zijn de laatste geliefden in de wereld, wat resulteerde in een ingetogen optreden, een eigentijdse ode aan de liefde. Ingetogenheid is niet echt het handelsmerk van Bart Chabot, één der vaandeldragers van de performancepoëzie en literaire slapstick in ons taalgebied. Hij bracht de ‘schwung en show’ in deze Saint Amour (CJP) en las zijn bijdrage ‘alsof zijn leven ervan afhing’, volgens De Morgen, ‘en dat maakte zijn act onweerstaanbaar.’ Anton Korteweg vocht met andere wapens: hij injecteerde het alledaagse met ironie, melancholie en dubbele bodems. Peter Verhelst publiceerde in 2008 Nieuwe Sterrenbeelden, een lijvige, complexe bundel die gonst van vitale liefdespoëzie. Zijn optreden was volgens Cutting Edge ‘een gepaste opener van de avond’, wat door De Morgen werd beaamd: ‘een waardiger begin van Saint Amour is nauwelijks denkbaar.’ Ramsey Nasr bracht een hommage aan Hugo Claus en Wannes van de Velde. ‘Het hoogtepunt van de avond’, wist Cutting Edge, ‘omdat hij het publiek weet te strelen met woorden. De eenvoud waarmee Ramsey Nasr inventief weet om te springen, laat ons niet onbewogen.’ Nasr vormde samen met Erwin Mortier ‘twee pakkende afsluiters, die ons omklemmen en begeleiden op onze weg naar huis.’ (Cutting Edge) Behoud de Begeerte prees zich gelukkig met de aanwezigheid van Erwin Mortier, schrijver van het wondermooie Godenslaap, en die van Marc Reugebrink, met Het grote uitstel de winnaar van de Gouden Uil 2006. Thomas Gunzig, een elegante performer en getalenteerd schrijver van verrassende, burleske verhalen ‘leverde meteen het bewijs van een gevarieerd programma’, aldus Cutting Edge. De Morgen had het over ‘een ontdekking’ en CJP over ‘een grappig en zeer geslaagd’ optreden. De destijds zowel in de Parijse beau monde als in de Franse letteren steil opgang makende Claire Castillon kwam lezen uit haar bejubelde De liefde is van iedereen, een bundel wrange liefdesgeschiedenissen, met het gif niet alleen in de staart.
Presentator Sven Speybrouck leidde verder het vermaarde Huelgas Ensemble in, dat onder leiding van Paul van Nevel hemelse muziek bracht. Speybrouck introduceerde ook Liesa Van der Aa, een jonge zangeres en violiste die met niets anders dan stem en viool eigen composities live creëerde en bewerkte. ‘Ze intrigeert’, schreef Cutting Edge en ook op De Morgen maakte ze indruk: ‘De muzikale verrassing van de avond.’ CJP bleef ‘wezenloos achter nadat dé muzikale ster van de avond van het podium af gaat.’
Saint Amour was een feest, alweer. Er was geen sprake van laudatio’s, discobeats of champagnerecepties, wel kon de sfeer beschreven worden als snorkelend tussen zacht wiegend zeewier, koraalriffen, exotische vissen en natuurlijk: zeepaardjes en zeemeerminnen.