Te gek voor woorden

Voor de tweede editie van Te gek voor woorden sloegen psychiatrisch ziekenhuis Sint-Annendael en Behoud de Begeerte andermaal de handen in elkaar. In bestaande en nieuwe teksten verkenden Saskia de Coster, Geertrui Daem, Jeroen Olyslaegers, Peter Terrin en Christophe Vekeman de grens van de normaliteit en legden ze openhartig getuigenis af van de waanzin van alledag. ‘Ze leverden allemaal vakwerk,’ schreef De Standaard, ‘met een bijzondere vermelding voor Peter Terrin, die speciaal voor de gelegenheid een schitterende brief aan een moeder schreef, de mooiste tekst van de avond.’ Het literaire antidepressivum werd versterkt en gecombineerd met passende beeldfragmenten en met de euforische en donkere noten van Mich Walschaerts (Kommil Foo) en Helder Deploige. ’Je gelooft even je ogen niet,’ schreef Knack Boekenburen. Kristien Hemmerechts weefde tussen de excessen en de ingetogen bijdragen een rode draad, met ‘de juiste, licht afstandelijke toon’, schreef De Standaard. De Morgen noemde deze Te gek voor woorden ‘geslaagd’ en ‘een gesmaakt literair en muzikaal antidepressivum’. Volgens De Standaard was ‘het programma zorgvuldig opgebouwd (...), theatraal zit het erg goed in mekaar en ook de diversiteit van het aanbod is voorbeeldig (...).