Skip to the content
  • programma
  • artiesten
  • extra
zoeken
extra

fragmenten

bdbtv
podcasts
signalementen
videogedichten

Andi Taylor slaat haar handen tegen elkaar, stompt zich op haar platte buik, denkt niet aan haar moeder die thuis is met haar kleine broertje, niet aan haar auto die het maar net tot hieraantoe haalde, niet aan haar vakantiebaantje in het stampvolle gemeentelijke zwembad waar ze toezicht houdt, niet aan de vierjarige die ze zag doodgaan, aan de vierjarige die in wezen door haar dood is of aan zijn blauwe gezicht. Ze zouden de taak om kinderen te redden niet aan tieners moeten toevertrouwen.

lees verder
Uit: Headshot van Rita Bullwinkel 

Mijn vader nam me ’s avonds vaak mee naar onze dorpstuin en stuurde me zonder zaklamp op pad – en dan vond ik op gevoel de weg, afgaand op de geuren van bloemen en vruchten in de lucht. Dat was mijn vaders idee van leven in oorlogsgebied, overgeërfd van zijn familie, die net zulke verwoestingen had moeten ondergaan: als je in een land woonde waar zo’n geweldscyclus woedde als in het onze, móést je schoonheid wel zien door haar te voelen.

lees verder
Uit: De zieners van Sulaiman Addonia

Laat mij maar meteen beginnen met u te ontgoochelen. U mag van mij geen ‘aanbevelingen voor een beter leven’ verwachten. Ik zou het bijzonder aanmatigend en pretentieus van mezelf vinden om een ander aanbevelingen te geven over een beter leven.

lees verder
Bruno De Wevers bijdrage aan Aanbevelingen voor een beter leven (2024)

Toen je de aankondiging over deze avond zag verschijnen – ik gok – op sociale media, fronste je wellicht even je wenkbrauwen. Albina Fetahaj. Een onbekende naam. Misschien laat je je graag verrassen deze avond en zocht je mijn naam niet op. Een kleine daad van anarchie.

lees verder
Albina Fetahajs bijdrage aan Aanbevelingen voor een beter leven (2024)

‘Ik heb nooit eerder een gevangenis van zo dichtbij gezien.’
De vader van Rimade staat op het tuinpad. Hij houdt haar koffertje vast, zijn vrije hand rust op haar schouder. ‘Het is net alsof uw huis deel uitmaakt van de gevangenis, alsof het allemaal een en hetzelfde gebouw is.’

lees verder
Uit: De buitengewoon geslaagde opvoeding van Frida Wolf van Maria Kager

Hallo Olivia. Nog één dag verwijderd, en de spanning is eraf. Ik wilde u nog vragen of u rookt? Zodat ik mij kan aanpassen he.
In de mail vraagt hij ook hoe laat ze er gaat zijn aub, en hij laat weten dat ze haar wagen in de ondergrondse parking kan zetten.

lees verder
Uit: Gentlemen van Patricia Jozef

De zoveelste schreeuw sneed door de kamer. Maar deze was anders. Op het bed lag de doodverklaarde met opengesperde ogen en mond, haar handen verkrampt in de lucht. De doodsreutel steeg op van het lichaam, klanken als rollend puin, een stem op straat vroeg om een aansteker en de stervende vrouw begon te schudden, te schudden alsof ze om een grap lachte. Salomé Abergel, geboren als Salma Abergel, in een voor haar lang vervlogen wereld nu bevolkt door nieuwe gezichten, krijste zichzelf terug de wereld in.

lees verder
Uit: oroppa van Safae el Khannoussi

Noblesse oblige! Dus eerst wil ik het koninklijke paar van ganser harte bedanken voor de gulle gastvrijheid jegens de literatuur en al haar betrokkenen en bedrijvers, van lezers tot schrijvers. Dat dit paleis in het hart van Brussel, zoals u met eigen ogen kunt constateren, voor de gelegenheid zelfs van boven tot onder werd gerestaureerd — dat had nu ook weer niet gehoeven. Maar het gebaar wordt ten zeerste geapprecieerd, zowel door de Taalunie als door mezelf.

lees verder
Mijn Taalstrijd – Tom Lanoyes speech bij de aanvaarding van de Prijs der Nederlandse Letteren

Dit is het verhaal van een banale liefde en haar verterende kracht.
Zij overviel mij aan het begin van de jaren zeventig in het onooglijke provincienest P. Zij had als voorwerp: hij die ik pas sinds drie jaar een alledaagse knul kan noemen, maar die ik daarvoor jarenlang in het diepste geheim benoemde met alle namen die de wereld ooit verzonnen heeft voor alles wat onbereikbaar is en fel betracht, wat uitdaagt en verscheurt, schoon is en halfzacht.
Zijn ware naam was Z.

lees verder
Uit: Kartonnen dozen (Waasland Omnibus) van Tom Lanoye

Het landschap spert haar mond open. Getande horizon. Grillige bergen duwen kale toppen omhoog en door de rotsachtige, met mirte begroeide kloven razen rivieren, een slikbeweging in verslindende wildernis, een afdaling naar het allerbinnenste. Het ruige zuidwesten behoort tot de meest ondoordringbare stukken van het eiland en bioloog David Fleay gelooft dat er hier een laatste bolwerk van Tasmaanse tijgers standhoudt.

lees verder
Uit: Een vlam Tasmaanse tijgers van Charlotte Van den Broeck

Maar wat met de onzichtbare zijde van de rivier, niet de bovengrondse stroom die landschappen uitsnijdt en die de lijn volgt van de tijd, van opkomst en ondergang, van geboorte tot dood, maar de zijde die van haar een cirkel maakt?

lees verder
Uit: De stem van Sulina van Anneleen Van Offel

Ledigheid is eigenlijk een hele kunst. Precies, het is een kunst, en maar weinig mensen beschikken van nature over de ondernemingslust en standvastigheid om het voor elkaar te krijgen. Buiten lezen op een zomermiddag. Wanneer er wekenlang de ene na de andere zonnige dag is geweest. Daar kan echt niets tegenop.

lees verder
uit: Kassa 19 van Claire-Louise Bennett

Toen ik Sergio voor het eerst ontmoette, vorig jaar in de derde, zag het er eigenlijk naar uit dat hij mijn ergste vijand zou worden.
Dat lag ook een beetje aan mijzelf.

lees verder
Uit: Neem nooit een beste vriend van Erna Sassen

Een man schildert het hek van een brug. Preciezer gezegd: het stalen hekwerk langs de fietspaden van die brug. Eigenlijk gaat het om twee bruggen die in elkaars verlengde over het IJ liggen, de Amsterdamsebrug en de Schellingwouderbrug.

lees verder
uit: Ik kom hier nog op terug van Rob van Essen

De jonge vrouw die alleen op de eerste rij zat was door haar nieuwsgierigheid naar zaal Oud Oostende in de Ieperstraat gelokt. Die zondagavond 23 januari 1949 was een lezing uit Claus’ werk aangekondigd. Het hele weekend was er op een boekenbeurs het manuscript van zijn debuutroman tentoongesteld

lees verder
Uit: De levens van Claus van Mark Schaevers

Ik herinner mij een docent maatschappijleer op de middelbare school, meneer Beenhakker, die ons op een bepaald moment in een van de lessen vroeg om uit te rekenen waar we gedurende een week onze tijd aan besteedden.

lees verder
Willem de Wolfs bijdrage voor Aanbevelingen… (2023)

Vanuit de coulissen zie ik het publiek binnenstromen. De voorstelling is bijna helemaal uitverkocht. Honderden mensen hebben een oppas geregeld. Ze hebben nette hemden en bloezen aangetrokken, want ze komen nog eens buiten en dat is lang geleden, dat moeten ze vaker doen.

lees verder
Uit: Donkerkiemer van Ilona Lodewijckx, 2023

Luce zoende me rond zes uur, zonder waarschuwing vooraf. We keken elkaar aan en ze boog zich naar me toe en nam mijn gezicht tussen haar handen. Het strand verdween, het enige wat er nog was waren haar lippen, waar ik helemaal in opging, zonder te weten wat ik moest doen.

lees verder
Uit: Hitte van Victor Jestin, 2023

Ik ben me ervan bewust dat u wacht op de moord. Alles op z’n tijd. Want ik vertel u de dingen die ik u vertel niet zonder reden. Er zijn dingen die me per se van het hart moeten. En een paar zinnen volstaan niet. Ik heb ruimte nodig.

lees verder
Uit: Geloof me maar van Christophe Bell

Geachte heer Vandeurzen, beste Jo,
Ik verneem dat u als gepensioneerde een cent bijverdient met consultancy. Ik wist eerst niet wat dat dure woord betekende, maar er is mij uitgelegd dat het gewoon wil zeggen dat u mensen raad geeft. Laat dat nu zijn wat ikzelf al 30 jaar doe! Toen u nog minister was, heb ik u trouwens diverse raadgevingen per post laten bezorgen.

lees verder
Uit: Dikke Freddy forever van Erik Vlaminck, 2023

Ik ben jaloers op het leven dat mijn ouders hadden toen ze zo oud waren als ik. Als ik dat hardop zeg zijn er altijd mensen die verbaasd opkijken en ermee aankomen dat mijn ouders op mijn leeftijd niet half zoveel hadden gereisd als ik en dat zij voor geen goud zouden willen ruilen, dat ze nog van alles moeten doen voor ze gaan ‘settelen’.

lees verder
Uit: Feria van Ana Iris Simón, 2020

Behoud de Begeerte

  • home
  • over BdB
  • team
  • pers en professionelen
  • vacatures
  • contact

programma

  • kalender
  • 2024/2025
  • archief

artiesten

  • 2024/2025
  • archief

extra

  • overzicht
  • bdbtv
  • videogedichten
  • podcasts
  • fragmenten
  • zoeken
  • nieuwsbrief
  • français
  • english
  • privacybeleid
Deze website gebruikt cookies. Door verder te gaan op de site ga je akkoord met ons privacybeleid.OkPrivacybeleid